Geschiedenis Herovina
H.V.V
In de roerige jaren dertig van de vorige eeuw heerste er grote werkloosheid in Nederland. Veel recreatiemogelijkheden waren er niet in die tijd in Herwijnen en omstreken. Zodoende kwam men in Herwijnen op het idee om een voetbalvereniging op te richten. In veel plaatsen om ons heen werd trouwens al gevoetbald, dus Herwijnen kon niet achterblijven. Daarom werd in 1932 gestart met de voetbalclub H.V.V, wat stond voor Herwijnse Voetbal Vereniging. Onder deze naam heeft Herwijnen niet lang mogen voetballen, omdat er in Den Haag al een H.V.V bestond. Op een of andere manier is men toen bij Herovina gekomen. Herovina betekent ‘plaats der helden’, dit omdat Heros in het Grieks held betekent en Vina plaats. Bij de start van de voetbalclub in 1932 werd gevoetbald op enkele weilanden bij Den Bradaal, het was verre van optimaal, maar er kon een balletje worden getrapt. In 1934 kreeg men de mogelijkheid om binnendijks te gaan voetballen, en werd er een weiland gepacht in de polder. Het weiland lag tussen de Hoofdgraaf en de Broekgraaf (Den Hutkorf en Den Brukkurf). Uiteindelijk heeft men hier maar 3 jaar mogen voetballen, omdat de club in 1937 werd opgeheven wegens geld en spelersgebrek.
Herovina
In 1946 kwam een aantal jongemannen bij elkaar om de voetbalclub van voor de oorlog weer nieuw leven in te blazen. Dit waren: Gijs van Zomeren, Gerard Vervoorn, Piet Kornet, Gerrit Vroegh en Dinand van der Meijden. Het was geen eenvoudig karwei, want er was helemaal niets meer: geen kas, geen terrein, geen ballen, geen trainer etc. Toch begon men met goede moed aan het karwei en met succes, want op 6 mei 1946 werd de voetbalclub Herovina weer opgericht. In het begin werd er gespeeld op ‘de Plaat’, een veld wat vlak voor het Brakelse Veer buitendijks te vinden was. Het was zo ongeveer het enige weiland wat men krijgen kon om op te voetballen, omdat men in die tijd de bedrijfsgrond beter kon besteden dan het aan de voetbalclub te geven. Men had nu een veld om op te spelen. Het was verre van optimaal, dit kwam doordat er kon bij hoog water niet gespeeld kon worden, verder was er nog geen omheining om het veld, zodat voor elke wedstrijd de koeien en hun uitwerpselen van het veld verwijderd moesten worden. Het ‘clubgebouw’ was een houten hok wat twee kleedkamers en een verkoopluik had. Het was demontabel en moest bij hoog water afgebroken worden. De delen werden dan droog binnendijks gelegd. Bij de wedstrijden werd weinig entreegeld geïnd want waarom zou je betalen als je het vanaf de dijk gratis kon zien. Zodoende moesten de inkomsten alleen uit de contributie komen, deze bedroeg in die tijd een dubbeltje per week. De club startte met 2 ballen en voor de openingswedstrijd werden onze oosterburen Hellouw bereid gevonden om een potje te spelen. Deze openingswedstrijd vond plaats op 19 oktober 1946. Waar men begon met alleen senioren werden er vanaf 1947 ook jeugdleden bij de vereniging aangenomen, de jeugdleden speelden vanaf 1953 pas mee in een officiële competitie.
Intermezzo: Zin uit het jaarverslag van 1956: “Wij moeten voetbal zien als ontspanning en niet om elkaar in het ziekenhuis te schoppen.”
Herovina speelde in het begin alleen op zondag, later werd er zowel op zaterdag als op zondag gespeeld en vanaf 1959 alleen nog maar op de zaterdag, dit kwam voor veel kerkgezinde Herwijners goed uit. Op 1 februari 1969 werd in Gorinchem beslist, dat de zomercompetitie omgezet werd naar de wintercompetitie, zodoende werd in maart met een halve competitie gestart, die wel het recht op promotie opleverde. Toen besloot het bestuur van de sectie amateurvoetbal van de K.N.V.B. in 1982 dat de shirtreclame in het amateurvoetbal ingevoerd mag gaan worden. Uiteindelijk trok Slagerijen Kaldenberg aan het langste eind en zag het hun handelsmerk op de shirts van Herovina verschijnen.
Sindsdien is Kaldenberg vrijwel doorlopend shirtsponsor van Herovina gebleven. In 1986 bestond Herovina 40 jaar, dit werd gevierd met een uitgave van een jubileumboek “Herovina 40 jaar”. Twee lustra later was er weer feest in Herwijnen, Herovina bestond namelijk 50 jaar. Dit werd gevierd met een groot feest geflankeerd door optredens van Gordon, Harry Slinger en Rowwen Hèze. Er kwam een jubileumnummer van de clubkrant uit, wat huis aan huis bezorgd werd. Door de leden werd er een prachtige revue opgevoerd. Arnold & Gerrie Muhren gaven een demonstratie voor de jeugdvoetballers en er was een wedstrijd van Herovina-1 tegen de oud-internationals. Eind 1998 gaat het minder in de bestuurlijke kring van Herovina. Er is een grote bestuurscrisis. Pierre Muller treedt naar voren en richt een werkgroep op om Herovina bestuurbaar te houden. Later wordt deze groep uiteindelijk toch nog het bestuur.
De Kol
In 1963 sprak de toenmalige burgemeester de ledenvergadering van Herovina toe. Hij vertelde dat hij het schandalig vond dat er zo weinig gedaan werd aan het nieuwe veld en aan het clubgebouw. “Als dat zo door gaat laat ik het nog liever omploegen”, schijnt hij gezegd te hebben. Op 12 juni 1965 zag het sporterrein “de Kol” daarom zijn levenslicht. Het complex bestond uit wat nu de kleedkamers 2 en 3 zijn (deze waren vroeger opgedeeld in elk een grote en een kleine kleedkamer), een kleine kantine, een veld (huidige A-veld) en een ongedraineerde oefenhoek op de plaats waar nu de gymzaal staat. In 1971 was het clubgebouw aan een verbouwing toe, daarom werd op 8 mei van dit jaar het verbouwde clubgebouw geopend. De kantine was groter gemaakt (met bar) en er kwam een bestuurskamer. Uiteindelijk bleef het hier niet bij, want in 1974 moest er met 14 elftallen op één veld gespeeld worden, daarom werd in 1976 het tweede veld in gebruik genomen. Later dat jaar werd het gebouw opnieuw uitgebreid. Bij deze verbouwing ontstonden de huidige kleedkamers 4 t/m 6, er kwam ook een scheidsrechterskamer. In 1980 werd de lichtinstallatie op het B-veld in gebruik genomen, dit maakte het mogelijk om ook in de avonduren te voetballen. Herovina moest vooruit blijven denken, daarom werd er in 1984 een nieuwe trainingsveld in gebruik genomen (ongeveer op de plaats van het huidige trainingsveld). In 1986 werd er alweer een verbouwing gepleegd: de kantine werd vergroot tot huidige afmetingen en er kwam een grote (huidige) bestuurskamer plus een extra kleedkamer: namelijk kleedkamer 7, verder kwam er een extra scheidsrechtershok. En in de hoogtijdagen van midden tot eind jaren tachtig vond men genoeg geld beschikbaar om een tribune te bouwen. Deze werd op 29 december 1990 geopend. 1996 was het jaar van de voorlopige laatste verbouwing: een nieuwe entree, toiletgroep en commissiekamer. Na tal van inbraken besloot het bestuur in 2002 om toch maar een alarmsysteem aan te laten leggen. In 2002 wordt verder begonnen met de voorbereidingen voor een grote renovatie van het clubgebouw.
Sportief
De voetbalclub van voor de oorlog heeft nooit een spectaculair resultaat geboekt, buiten enkele toernooizeges. Men draaide altijd wel mee bovenin mee, dit was op zichzelf al een prestatie als je naar de mogelijkheden van de club keek. We weiden hier niet verder over uit en we gaan naar het Herovina van na de oorlog. In de beginjaren was het moeilijk om genoeg spelers bij elkaar te vinden, daarom werd er maar met één elftal gestart. In de vergadering van 1947 werd besloten om met twee elftallen competitie te gaan spelen. Van lieverlee werden het er drie etc. Het eerste elftal boekte in 1951/1952 het eerste grote succes voor de verenging: kampioen in de tweede klasse zondagmiddag, afdeling Noord Brabant. Aan het eind van de 50-er jaren werd uiteindelijk volledig op de zaterdag gevoetbald, na eerst een tijd half-half te hebben gevoetbald (het eerste speelde namelijk nog op de zondag en de andere elftallen al op de zaterdag). Dit kwam voor veel mensen die uit principeoverwegingen niet op de zondag wilden voetballen goed uit. Herovina ging in 1959 iets meer de professionele kant van het voetbal opzoeken, dit kwam tot uiting in de eerste betaalde trainer: Daaf Marinus uit Leerdam. In het seizoen 1966/67 werd begonnen met pupillenvoetbal, zo ontstond er nog een betere doorstroming binnen de vereniging. Op sportief gebied was er in 1969 weer een hoogtepunt, het eerste promoveerde namelijk naar de 1 e klasse van de afdeling Dordrecht (vergelijkbaar met de huidige 4 e klasse). Het was een kampioenschap in de halve competitie die de overgang van zomer- naar wintercompetitie bewerkstelligde. In 1972 timmerde Herovina verder aan de weg door ook een dameselftal op te richten. De toestroom van dames naar het voetbal was in het begin zo groot dat men overwoog om meteen met 2 elftallen tegelijk te starten. Dit bleek uiteindelijk tijdens de oefenwedstrijden al onhaalbaar te zijn. Eind jaren ’70 was er weer succes voor het eerste elftal, in 1978 promoveerde Herovina-1 naar de hoofdklasse afdeling Dordrecht. Na enkele rustige jaren begint dan de zo beroemde zegereeks van Herovina, met in 1983 de promotie naar de 4 e klasse KNVB. Tevens werd Herovina kampioen van Nederland, dit gebeurde in Zeist waar de eindstrijd met Eemnes in Herwijns voordeel werd beslist. In 1984 promoveerde Herovina-1 meteen naar de 3 e klasse KNVB en in 1985 werd het eerste weer kampioen en promoveerde het naar de 2 e klasse KNVB (de huidige 1 e klasse). Deze keer werd het kampioenschap behaald na een historische, spannende beslissingswedstrijd in Andel, tegen NOAD’23 (2-1 in de verlenging en 1500 bezoekers). In 1985 werd de organisatie van het jeugdgebeuren (pupillen en junioren) gecombineerd in de eerste jeugdcommissie. Op de dag van de receptie vanwege het 40-jarig bestaan degradeerde Herovina-1 dan naar de derde klasse (1 punt tekort), helaas dat het bestaan in 2 e klasse zo kort heeft geduurd, uiteindelijk komt Herovina dan toch nog terug in de 2 e klasse, omdat men in 1989 weer promoveert. Herovina houdt het dan nog drie seizoenen vol in deze klasse. De beste resultaten werden uiteindelijk behaald in 1991, met een periodetitel voor het eerste en de kampioenschappen van het 2 e en het 3 e. Zoals al vermeld degradeert Herovina dan na 3 jaar en belandt het in de 3 e klasse. De hoogtijdagen van Herovina zijn geteld en in 1997 degradeert het eerste naar de 4 e klasse. In 1998 speelt Herovina-1 dan nog wel de nacompetitie, maar promoveert niet na verlies in en tegen Schelluinen. Op het gebied van het jeugdvoetbal is er elk jaar wel een hoogtepunt. Ieder jaar valt er wel een kampioenschap te vieren binnen het jeugdgebeuren. Buiten de kampioenschappen boeken de B-junioren in 2000 nog een succesje van formaat door het GCC zaalvoetbaltoernooi in Gorinchem te winnen. In 2003 heeft Herovina 1 weer een oprisping, door een periodetitel op hun naam te schrijven. Helaas promoveert het eerste niet, en lijkt het de weg omhoog nog niet gevonden te hebben.
Recreatief
Binnen de vereniging werd naast het voetbal ook veel aan recreatie rondom het voetbal gedaan. Het samenzijn van de leden stimuleert de saamhorigheid binnen de vereniging. Het begon zo rond 1966 in dat jaar werd gestart met klaverjasavonden op de vrijdag. Verder werd bij de bestuursvergadering van 1975 besloten dat bij een algehele aflasting op de zaterdagmiddag kaartmiddagen te houden. De kaartclub heeft het tot aan 1997 volgehouden en is toen opgehouden te bestaan. Uiteindelijk kon men het kaarten toch niet missen en zodoende heeft men de kaartclub afgelopen jaar toch weer nieuw leven ingeblazen. Dan ziet in 1973 de bij ons welbekende clubkrant zijn levenslicht. Eerst was ‘Kontakt’ nog in A5 formaat, maar in 1977 is dit veranderd in A4. Kontakt draait financieel op zijn eigen inkomsten uit de reclame, dit was ook al het geval toen het eerste Kontakt verscheen. In mei 1981 verscheen er een jubileumnummer van Kontakt. Dit gebeurt in verband met het 35 jarige bestaan van de vereniging en het blad wordt huis aan huis bezorgd. Uiteindelijk is Kontakt uitgegroeid tot een vast orgaan binnen de vereniging in is het niet meer weg te denken binnen de vereniging Herovina. Verder heeft men begin tachtiger jaren ook een periode een supportersclub gehad, maar deze was geen lang leven beschoren.
Eveneens werd er begin jaren tachtig een jaarmarktcommissie opgericht. Deze club organiseerde eind augustus op zaterdag een rommelmarkt op het parkeerterrein. Later werd er uitgeweken naar de Achterweg en kwamen er ook echte marktlieden. De dagen ervoor werden festiviteiten georganiseerd in en rondom een consumptietent op het terrein waar nu de Rabobank staat. Er werd o.a. geplaybackt, modeshows gehouden en touwgetrokken. Recreatief Herovina bruiste van leven begin jaren tachtig, zo zag in 1982 het eerste tafeltennistoernooi zijn levenslicht en ontstond in deze periode ook de bingoavond voor de pupillen. Halverwege de jaren tachtig ontstaat het stratenvoetbal in Herwijnen, een leuke aangelegenheid voor voetballend en niet voetballend Herwijnen. Zo werd jong en oud, man of vrouw gemixt in één ploeg en kreeg je een team van je eigen straat. Dan zijn we alweer beland in 1996, waar Herovina ook interactief van zich laat horen. Het krijgt een eigen pagina op de teletekst van LekWaaltv (pagina 254). Na het prachtige feest rondom het 50 jarig bestaan van de club komt er in 1997 een vervolg doordat men weer een feestweek organiseert, met als hoogtepunt een optreden van ‘De Dijk’. In 2001 gaat Herovina samen met Jong Gelre en dorpshuis ‘de Poort’ de zeskamp op de Kol organiseren, een gezellige dag met vertier voor jong en oud.
4e klasse:
De afgelopen jaren beleefde het eerste elftal van Herovina diverse promoties, maar telkens werd daarna of direct gedegradeerd of was er een spannende strijd op lijfsbehoud. Kortom is het voor deze kleine, maar zeer gezellige vereniging een streven om in de derde klasse uit te komen. Op basis van de accommodatie en het jeugdige getalenteerde elftal, aangevuld met enkele oude rotten is dit ook een duidelijke doelstelling.
Op dit moment zal er vanaf het volgende seizoen, als de pandemie het toelaat, gestart worden om aan deze doelstelling te werken om vanuit de vierde klasse wederom te trachten om een stabiele club te zijn in de 3e klasse.
Enthousiaste vrijwilligers
Op dit moment heeft Herovina drie heren senioren elftallen, één dames elftal (gecombineerd met v.v. Vuren) en een dames 35+ zevental. De jeugdafdeling bevat elf teams. Het huidige ledenaantal is ongeveer 380.
Bijna alle taken binnen onze vereniging worden door een grote groep vrijwilligers verricht, waardoor er een enorme saamhorigheid is binnen de vereniging.
Voetbalvereniging Herovina heeft in haar 75-jarig bestaan altijd haar eigen identiteit behouden, waarbij het sportieve element altijd de boventoon zal voeren en dit in combinatie met een fikse dosis gezelligheid. Daarbij is Herovina voor het dorp en de gemeenschap door de jaren heen altijd een belangrijke verbindende factor geweest.
